Ας υποθέσουμε τώρα ότι μας ενδιαφέρει ένας τύπος ανθρώπου σε μία συγκεκριμένη εποχή. Έχουμε αποφασίσει ότι θέλουμε να δημιουργήσουμε αυτό τον χαρακτήρα, π.χ. έναν γιατρό στο μεσοπόλεμο. Ξεκινάμε λοιπόν, να διαβάζουμε για εκείνη την εποχή. Κάποια στιγμή ανακαλύπτουμε και τις αληθινές σημειώσεις ενός νεαρού γιατρού της συγκεκριμένης εποχής. Συνεχίζουμε να αναπλάθουμε στο μυαλό μας την εποχή που θέλουμε, συνδυάζοντας πληροφορίες και υπαρκτές σημειώσεις-μαρτυρίες, που έχουμε διάσπαρτες ή και κατά τύχη πέσαμε πάνω τους. Κάπως έτσι αρχίζει να ανασυντίθεται η καθημερινότητα της εποχής εκείνης, καθώς και η καθημερινότητα του χαρακτήρα που θέλουμε να πλάσουμε. Ας σκεφτούμε ένα ακόμη απλό παράδειγμα: ο γιατρός ζει στο ισόγειο ενός σπιτιού που οι σωληνώσεις κάνουν πολύ θόρυβο. Όταν κάποιος χρησιμοποιεί το νερό ο θόρυβος είναι συνεχόμενος και έντονος. Είναι ο ήχος που τον ξυπνάει συνήθως. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να είναι ένας επίμονος συνεχόμενος θόρυβος που επικρατεί αδιάκοπα σε ένα περιβάλλον. Αν σκεφτούμε δυο-τρεις τέτοιες καθημερινές λεπτομέρειες, συν τις συνήθειες του, την οικογενειακή του κατάσταση και τη κοινωνική του τάξη, έχουμε ένα καλό πλαίσιο αυτού του χαρακτήρα. Ας τον φανταστούμε στον χώρο του, στο νοσοκομείο, στις κοινωνικές, οικογενειακές και προσωπικές του συναναστροφές. Στο μικρό μαγαζάκι που επισκέπτεται σχεδόν καθημερινά, στη συνάντηση με τη γειτόνισσα ή την ώρα που ετοιμάζει τον καφέ του. Κάποια στιγμή, ξανακοιτάζοντας τις σημειώσεις που έχουμε βρει (μπορεί να είναι τα απομνημονεύματα κάποιου) θα αρχίσουμε να "ακούμε" τη φωνή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου