Αν σας λένε ότι έχετε ταλέντο, αλλά βαριέστε να γράφετε, αν κάτι μέσα σας σας λεέι ότι δεν έχει τελειώσει η σχέση σας με το γράψιμο, κι ας μην έχετε εκδώσει ακόμη, αν είστε από αυτούς που σκαρώνουν εύκολα μία ιστορία, αλλά δε κάθονται ποτέ να τη βελτιώσουν, υπάρχουν κανά -δυο πράγματα πριν το πάρετε απόφαση ότι είστε αδιόρθωτοι.
Καταρχάς, μην πείτε ποτέ στον εαυτό σας αποκλείεται. Ό,τι κι αν είναι αυτό το αποκλείεται. Αν έχετε το μικρόβιο της γραφής, θα βρεθείτε προ εκπλήξεως με το πόσα πολλά πράγματα μπορούν να προκύψουν απ' αυτό. Να είστε ανοιχτοί σε εμπειρίες και προτάσεις. Γράψτε όταν αισθάνεστε έτοιμοι. Αφήστε το και ξαναπιάστε το, αλλά μην τα παρατάτε. Τα κείμενα είναι εκεί και μας περιμένουν. Μπορούν να περιμένουν και μια ολόκληρη ζωή μέχρι να ολοκληρωθούν. Κρατήστε όμως ζωντανή τη σπίθα της δημιουργίας με το να παρακολουθείτε σεμινάρια, διαλέξεις, συζητήσεις για τη λογοτεχνία και όποια άλλη τέχνη σας αρέσει. Αφήστε ένα δημιουργικό κομμάτι σας στον ήλιο και το άλλο μισό στον ίσκιο. Αφουγκραστείτε καλύτερα την αγωνία και τη παραξενιά ενός πολύ κοντινού ανθρώπου σας και ταυτόχρονα προσπαθείστε να οσμιστείτε καλύτερα την εποχή σας. Παρατηρήστε καλύτερα όλες τις ηλικιακές ομάδες, από ένα βρέφος που σας έφεραν να το δείτε πρώτη φορά εώς έναν ηλικιωμένο. Κάντε τους συνομιλητές σας. Άλλοι λένε καθιερώστε μία ρουτίνα γραφής, άλλοι πάλι συνδέστε τη δημιουργική σας απασχόληση με μια ευχάριστη μουσική και στιγμή χαλαρή. Όλα αυτά είναι χρήσιμα, αλλά μπορεί να μην είναι κάθολου λειτουργικά, καθώς κι αυτά προϋποθέτουν ένα προηγούμενο κίνητρο. Αυτό όμως, το ξέρετε μόνο εσείς. Γράψτε για ό,τι πραγματικά σας ενδιαφέρει. Η γραφή είναι ακριβώς όπως η ζωή, μια περιπέτεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου